Tag Archief van: column

In deze column gaat Ron Brans, Strategisch Projectadviseur Human Capital, in op de uitdagingen en kansen die de arbeidsmarkt in Zuid-Holland te wachten staat. Hij reflecteert op de economische en maatschappelijke ontwikkelingen die de regio onder druk zetten, zoals dalende arbeidsproductiviteit en personeelstekorten. Met persoonlijke ervaringen en verhalen uit de praktijk benadrukt Ron het belang van samenwerking om deze vraagstukken aan te pakken. De vernieuwde Human Capital Agenda (“HCA 2025-2030”) biedt daarbij een duidelijke koers om samen te bouwen aan een toekomstbestendige arbeidsmarkt in Zuid-Holland.

“In mijn tijd was er nog geen langstudeerboete. Ik heb dan ook een uitgebreid en zorgvuldig studietraject doorlopen en mag mij sindsdien (arbeids- en organisatie)psycholoog noemen. Ik ben ooit eens een voorbeeld tegenkomen dat mij in zorgvuldigheid verre overtrof en dat altijd is blijven hangen. Dan heb ik het over Tamme Tans: zelf noemde hij zich de langst studerende van Nederland en hij ging op voor het Guiness Book of Records. Hij  deed er namelijk ooit 34 jaar over om als psycholoog af te studeren. Tamme studeerde dan ook op de VU, terwijl ik dat deed op de Amsterdamse openbare tegenhanger. Ik heb altijd beweerd dat de UvA van de twee de meer stimulerende studieomgeving is.

Tamme wilde aansluitend op zijn diplomering best aan de slag als psycholoog, maar hij wilde zijn als medewerker van de zuivelafdeling opgebouwde AH-pensioen niet in gevaar brengen. Heeft de eventuele overstap van Tamme macro-economisch gezien een positief effect op de arbeidsproductiviteit? In eerste instantie ben je geneigd daar ja op te antwoorden. Tamme heeft iets geleerd en gaat dat in de praktijk brengen. Vraag het Rutger Bregman en je krijgt van de auteur van het boek ‘Morele ambitie’, mogelijk een ander antwoord afhankelijk van de plek waar Tamme als psycholoog aan de slag gaat. Kortom, zo eenduidig is het niet.”

Vernieuwde Human Capital Agenda: met extra aandacht voor het mkb, verhoging arbeidsproductiviteit en een Lerende Kennisomgeving

“Met de aanscherping van de Zuid-Hollandse Human Capital Agenda 2025-2030 zetten we, naast extra aandacht voor het mkb en de ontwikkeling van een brede lerende kennisomgeving voor een maximaal effectieve aanpak, ook in op het verhogen van de arbeidsproductiviteit. In een structureel krappe arbeidsmarkt moeten we met evenveel mensen meer doen. Alleen dan komen de gewenste transities van de grond.

Nu weet ik als arbeids- en organisatiepsycholoog dat verhoging van de arbeidsproductiviteit een vak apart is. Juist A&O-psychologen richten zich op de zachtere (Tamme zou vast ‘boterzachte’ zeggen) kant van innovatie, namelijk sociale- of procesinnovatie. Hoe herontwerp je werkprocessen, hoe stimuleer je intrinsieke motivatie, welke leiderschapsstijl is gewenst, hoe verbeter je de teamdynamiek, welke welzijn bevorderende maatregelen kun je treffen? Naast de acceptatie en adaptatie van nieuwe technologieën (zoals AI), digitalisering of robotisering door medewerkers, allemaal (HR-) invalshoeken om de arbeidsproductiviteit te verhogen.”

Praktische oplossingen en samen realiseren van een systeemdoorbraak

“De komende tijd gaan we, gebruikmakend van de vele kennis die er al bij onze partners is, kijken hoe we dit vraagstuk concreet en praktisch toepasbaar kunnen oppakken. Welke invalshoek en welke aanpak sorteert het meeste effect, zijn er best practices die te kopiëren zijn, kun je het een doen en het ander laten? Met de HCA gaan voor niets minder dan een systeemdoorbraak, door een werkwijze van voortdurend, met alle partners, leren en verbeteren. Over de uitwerking willen we niet te lang doen. Ik denk dan ook niet dat we Tamme gaan vragen. Die houdt zich waarschijnlijk nu bezig met de werkprocessen binnen het team zuivel van de Amstelveense grootgrutter. Óók belangrijk!”

– Ron Brans, Strategisch Projectadviseur Human Capital

 

De ambitie van onze partners is onverminderd hoog: we gaan met extra urgentie door met onze gezamenlijke aanpak. Waarom júist nu? De economische en maatschappelijke ontwikkeling van Zuid-Holland staat onder druk door dalende arbeidsproductiviteit en personeelstekorten die verduurzaming, groei en ondernemen belemmeren. De arbeidsproductiviteit moet omhoog, en daar dragen we met de HCA 2025-2030 allemaal aan bij.

Houd onze kanalen dus in de gaten, want binnenkort lanceren we de HCA 2025-2030.

In deze column denkt Ron Brans, Strategisch Projectadviseur Human Capital om en geeft zijn persoonlijke visie op groei.  De zeven routes in de Human Capital Agenda leiden naar een veerkrachtige arbeidsmarkt en dat lukt door groei van het aantal mensen met een relevante opleiding. Hoe kan het economische beleid blijven inzetten op groei, met een structurele krappe arbeidsmarkt? En welke keuzes moeten we maken om dit te ondersteunen?

 

“Toen onze dochter geboren werd, stond bij veel bewuste ouders het boek ‘Oei, ik groei’ in de boekenkast. Zo ook bij ons. We hielden de ontwikkeling van onze spruit nauwlettend in de gaten en probeerden de voorspelde groeisprongen te identificeren en op gepaste wijze te begeleiden. Inmiddels is de theorie van het echtpaar Plooij en Van de Rijt omstreden en vind je het boek  vooral nog terug in de zelf geknutselde bibliotheken die overal in het land langs de openbare weg opduiken. Vaak staand naast ‘Het aanzien van het jaar …’, ‘Tekstverwerken voor dummies’ of een van de 26 banden van ’Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog’ van Loe de Jong.

Groei en de al dan niet daarmee gepaard gaande stuipen, vormen al jaren de kern van het nationale en provinciale/ regionale economisch beleid. Weliswaar steeds sterker ook met aandacht voor “brede welvaart”, voor groene groei en middels pleidooien voor consuminderen, blijft (economische) groei de pijler van waaruit de verzorgingsstaat en maatschappelijke ontwikkeling moeten worden betaald.

De evaluatie na vijf jaar Human Capital Agenda Zuid-Holland laat zien dat er mooie dingen zijn bereikt en dat de gezamenlijke wil bestaat om dit langjarig voort te zetten. De aanbevelingen bevestigen echter ook dat we zullen moeten leren omgaan met een structureel krappe arbeidsmarkt. Omdenkers komen dan met ‘Krapte als kans’.

Feit is dat keuzes noodzakelijk zijn. Niet alles kan, maar vooral ook dat we meer moeten investeren in (sociale) innovaties. Dat de arbeidsproductiviteit omhoog kan, door slimmer (samen) te werken. Bijvoorbeeld door het anders organiseren van werk of door inzet van technologie die werk uit handen neemt. Daarnaast liggen er mogelijkheden in stevigere inzet  van inclusieve technologie, die werk toegankelijk maakt voor een grotere en meer diverse groep werknemers. We zullen meer moeten halen uit het aanwezige potentieel, dat we middels een omarmde leercultuur in staat moeten stellen om het beste uit zichzelf te halen.

Intussen wordt ook de maatschappelijke discussie over ‘wat zijn vitale sectoren en beroepen’ steeds intenser gevoerd. Inzetten op sectoren met een hogere toegevoegde waarde levert (maatschappelijk) meer op dan inzetten op bulk en massa waarbij de factor arbeid als kostenpost in plaats van als belangrijkste asset wordt gezien, met de ongewenste race to the bottom als gevolg.

Hoe moeten we anno nu aankijken tegen groei? Selectieve, waardevolle groei, jazeker, maar wat betekent dat concreet? Daar moeten we met zijn allen antwoorden op zien te vinden. Dan hoeft niemand er meer van te schrikken, worden sprongen voorwaarts positief geduid en komt er wellicht een Human Capital versie van de voormalige bestseller.”

– Ron Brans, Strategisch Projectadviseur Human Capital